45 Yıl ; hayal kırıklığını, aldatılmışlık hissini ve yalnızlığı gerek güzel oyunculuklar gerekse başından sonuna kadar yarattığı atmosferle seyirciye başarılı şekilde aktarabilen bir yapım.
45 Yıl / 45 Years (2015)
Yönetmen ; Andrew Haigh
Oyuncular ; Charlotte Rampling, Tom Courtenay, Geraldine James
IMDb Puanı ; 7.1
Film evliliklerinin 45. yılını kutlayacak olan çifti ele alıyor ve filmin başından sonuna kadar yaratılan o dingin atmosferde aslında iki insanın artık hayatlarının son perdesine gelmiş olduklarını kabullenmelerini temsil ediyor. Bu açıdan iki baş karaktere uygun olarak yaratılan atmosferle birlikte filmin gerçekçiliği de artıyor. Ama filmin dingin atmosferine karşı ele aldığı durum ve evli çiftin içlerinde yaşadıkları çelişkiler bu atmosferle bir tezat oluşturuyor.
Film ana konusunun yanı sıra kadın ve erkeğe olan bakış açısı ile de hikayesine güç katıyor. izleyicilere empati yapabilme şansını tanıyor. Ama sizi bir taraf seçmeye zorlamıyor. Filmde sevdiğim yönlerden biri de bu. Bir tarafı kötü ya da iyi gösterme çabasında değil. Ancak bu; izleyicinin bir taraf seçmeyeceği anlamına da gelmiyor. İçgüdüleriniz ve hissettikleriniz doğrultusunda bir tarafa daha çok yaklaşıyorsunuz ama iki tarafa da üzülüyorsunuz çünkü siz de her iki karakterin içinde bulunduğu durumlara düşebilirsiniz.
Filme güç katan unsurlardan biri hatta en büyüğü de kuşkusuz Charlotte Rampling'in oyunculuğu. Gayet sade, gösterişsiz nasıl büyük bir oyunculuk yapılabileceğinin dersini vermiş. Film boyunca gerek mimikleri gerekse ses tonuyla hissettirmek istediğini izleyiciye öyle bir geçiriyor ki mest oluyorsunuz. Ayrıca belirtmeden geçemeyeceğim sırf filmin final sahnesinde sergilediği oyunculuk için bile oscar'ı hatta bir değil iki üç tane oscar'ı hak ediyor kendisi. gerçekten hayran kaldım. Gözlerim ve ruhum doydu. Oyunculuk işte bu dedim.
Filmi bir insana benzetecek olsam karakter betimlemem şöyle olurdu sanırım: “Kendi halinde, sakin, kimseye sataşmayan ama içinde fırtınalar kopan birisi.“
Ele aldığı konuyu oyunculukların büyük etkisiyle de güzel bir şekilde kotarmış film var karşımızda. ama tez canlı kişilerin hoşuna gidecek türden bir film değil bu. Çünkü film yapısı yüzünden ağır bir şekilde işliyor ve o dingin yapısını hiçbir sahnede bozmuyor. Aynı zamanda bir sonuç ya da bir çözüm ne bileyim hayatın anlamanı bulmak isteyenlere göre de bir film değil. Çünkü size bir çözüm sunmuyor ya da bilmediğiniz bir şey anlatmıyor. En önemlisi gerçeklere gelemeyenlere göre de değil bu film çünkü gerçekleri çok fena yüzünüze çarpıyor. Tabii siz doğru analiz yapamayacak durumdaysanız bu gerçeği de alamıyorsunuz. O yüzden sakin kafayla izleyip, kendinizi filmin akışına bırakmanız gerek.
Filme puanım 8/10. Aslında 7 puan verecektim ama sanırım hala finaldeki Charlotte Rampling'in oyunculuğunun etkisinden çıkamadım.
İrem Latif
Yorumlar